í gærmorgun fór ég með bílinn minn í viðgerð eldsnemma klukkan 8 en enginn gat komið með mér og keyrt mig þannig heim, ég tók leigubíl en ég hafði beðið systur mína en hún svaraði því ekki, svo ég bað hana ekki aftur en klukkan hálf3 um daginn vissi ég að bíllinn yrði ekki tilbúinn þann daginn og hringdi í systur mína að biðja hana um að keyra mig í vinnuna klhálf4 en þá var hún að keyra mömmu okkar heim úr vinnunni, sagðist vera að renna inní hafnarfjörð en ég spurði hvort hún gæti komið svo og náð í mig en hún sagðist vera í pásu frá sinni vinnu, hádegispásu en ég bragst ókvæða við, sagði: aldrei er hægt að gera mér greiða þegar ég bið um en hún sagði mér að hringja í bróður okkar en ég sagði að hann væri í hafnarfirði en hún sagði mér að hringja í pabba okkar, ókey, nei, hann er í vinnunni, sagði ég, hún sagði mér að hringja í minn fyrrverandi mann, nei aldrei, en taka leigubíl gat ég ekki átti ekki fyrir því en ég varð brjáluð, systir mín ömurleg lásí leiðinleg aldrei hægt að gera neitt fyrir mig en ég er ekki búin að hringja aftur í hana en hún hringdi eitthvað í mig 2 mínútum eftir samtalið að reyna að róa mig en það tókst ekki, bauðst tilað borga inná mig, osfrv osfrv, ég hringi ekki í systur mína í bráð en mamma segir að við megum ekki gera lífinu það að vera ósáttar

um sýfilis

systir mín segir að hún sé skrímsli sem gott sé að elska, að hún búi í helli sem notalegt sé að vera í, að ástin hennar sé prinsessa, að prinsessan sé ekki fangi skrímslisins en að skrímslið sé fangi afþví það sé skrímsli, að öll skrímsli séu fangar, það sé ekki beinlínis auðvelt fyrir skrímsli að labba eftir götu með sitt langa skott og sinn stóra munn sem allt í einu spúi eldi, það sé erfitt að hafa stjórn á eldinum en hún sé þá bara meira inní sínum helli, að horfa á eldinn sem hún kveiki stundum uppí, og á prinsessuna dansa, og skuggana af dansi prinsessunnar, skrímslið sofni við flöktið í þeim sem eru svo svæfandi fyrir augnlokin, skrímsli eru með þung augnlok sem erfitt sé að halda opnum, skrímslið hún systir mín, ef hún fer í kringluna í dag mun kannski kringlan brotna undan þunga hennar, ef hún fer niður laugaveginn mölvast nokkur hús, svo hún heldur sér bara inni þótt hún sé svöng og dreymi um að steikja fisk á teini á eldinum sínum, fiskamatur hefur góð áhrif á skrímsli, þau róast og eru ekki nærri því eins uppivöðslusöm á eftir, skrímslið hún systir mín, þegar við vorum litlar var ég meira skrímsli en hún ef ég á að segja, alveg einsog er en nú er hún einhverra hluta vegna orðin meira skrímsli en ég, þetta er víst eitthvað sálfræðilegt atriði með systur, skrímslasystur sem skiptast á um að vera meira skrímsli en hin, svo veit ég ekki meir

systir mín gaf mér teketil í jólagjöf, hún segist ætla að taka hann tilbaka ef ég noti hann ekki, hún gaf mér líka telauf, tepoka og hunang, hún gaf einnig dætrum mínum skemmtilegar og áhugaverðar gjafir

ég var í svo fallegu pilsi um jólin og aðdáuninni rigndi yfir mig, allir elskuðu pilsið og mest mig

ég nenni ekki að lesa þessa dagana, fékk mary higgins clark lánaða í gær, í von um að ég gæti kannski lesið hana, en ég er í óverðskuldugu fríi frá íslenskum fagurbókmenntum, því miður, hvað er að mér

systir mín segir að ef hún ætti eiginmann mundi hún ekki fara fram á minna en hálfa milljón króna jólagjöf, pabbi gaf mömmu mjög falleg leðurstígvél

hún segir líka að allar mæður séu hafnar yfir gagnrýni

hún segir að ég og mamma séu verðlaunahafar í móðurhlutverkinu á heimsmælikvarða sem mæður

nú hefur ekki rignt í 2 klukkustundir samfleytt og eyrun hafa ekki enn vanist því að heyra ekki í regninu sem hefur runnið stanslaust úr skýjunum í 4 daga

smá pása

systir mín sagði að bróðir okkar hefði beðið hana um að segja mér að hringja í hann og ég hringdi og hann sagðist aldrei hafa beðið systur okkar um þessi skilaboð, úff, stælarnir

blinded by the chrismas light

jólaklukkurnar klingja frá nærliggjandi kirkju rétt í þessu

mér finnst sem herramaður sé að bjóða mér upp, hann er í svörtum fötum og jakkalafið er margra metra langt svo langt að það sér ekki fyrir enda þess
svo er hann með svarta hanska og þegar hann tekur þá af sér er hann býður dömunni uppí dans eru hendur hans veiklulegar, fölar nærri því bláar og með rauðbrúnu naglalakki og skreyttur er hann hring með fallegum steini, hann hneigir sig djúpt og virðulega, í augunum hans glitrar eitthvað sem líkist demanti og þegar hann opnar munninn er röddin úr flaueli og orðin úr gulli, þau eru einosg tunga sem sleikir hjartað mitt svo mjúk og falleg og nú býður hann mér upp, takk herra, segi ég og stíg í dansinn, við dönsum, ég er einsog kontrabassi í fangi hans nema liðugri og hann er einsog eðla sem heldur utan um mig nema ekki fötin hans eru úr hrjúfu flaueli, i love to dance with you, segi ég og lygni aftur augunum í fangi hans og hann segir, ég ætla að gefa þér fallegstu eyrnalokkana sem til eru í færeyjum, svo lokum við augunum, afþví við erum bæði gráti nær, og þá er betra að hætta að dansa, við hneigjum okkur hvert fyrir öðru, einosg prinsar og prinsessur gera á hallardansleik, og göngum sitt í hvora áttina, no harm done, no hard feelings, bara pínulítil nál í hjartanu sem finnst ekki


æargggggaææææægaeeeg svo kemur skrímsli inní höllina, tekur upp dansherrann minn í lúkuna og gleypir hann og annað skrímsli, vinarskrímsli hins, kemur hinum meginn að, grípur mig í lúkuna og gleypir mig lsdjfskdfwefsæææaæææsdæfwefaææ öskra skrímslin uppyfir sig að fara að gleypa fleiri sem þarna eru staddir í ímyndun minni dslfjaWLEFASDÆASDFJCVV

arg arg garg arg ælkjdflækasdjfwðefjsadvv


annað skrímslið er að draga í sér jakkalafið einosg langan lakkrís ú hvað það er endalaust langt þetta jakkalafur

nú dönsum við í mögum sitthvorra skrímslanna
það er bara fínt
það er bara stórfínt


argggsdgajskdgwegegasævgsjvkææææææ sdjweifjasdlkvasjkævj


ég sendi landsmönnum bestu kveðjur með laginu blinded by the chrismaslight, best að fara útí búð núna og sjoppa, ég e l s k a að kaupa

ég ætla sko ekki að stressa mig á jólunum, ég hef ekkert bakað og kannski mun ég ekkert baka, ég er í jólagjafainnkaupum, það er kapítuli útaf fyrir sig sem ég elska elska elska kaupa kaupa kaupa verst að ég er að reyna að lifa kreditkortslausu lífi, við systurnar, en hún er þó farin að nota sitt - rosalega mikið, úr gulli, en ég ætla sko ekki að stressa mig, olræt

margir í fjölskyldu minni eru með kaupæði ég þ.á.m. sem þýðir að við elskum að kaupa og verðum betri manneskjur af því að fara útí búð og versla, koma þaðan með eitthvað sem við höfum sett í töskuna eða pokann, og elskum að borga fyrir vörurnar fullum fetum, elskum að eiga í samskiptum við kaupmann, elskum að koma heim með dót svo nú er góssentíð fyrir mig og fleiri í fjölskyldu minni
fyrrverandi bóndi minn var líka svona og þess vegna áttum við svo vel saman á tímabili
systir mín þarf ekki annað að hlaupa útí búð og kaupa flatkökur og hún eflist við það lífsþrótti, það er líka gaman að kaupa á netinu, segir hún, eiginlega hrein unun, því við það bætist þrillið sem kemur þegar við fáum p a k k a

ástin er alls staðar líka í pökkum i love everything

ég er að fara með bílinn í skoðun, í gær hringdi ég kl. 3 í mömmu, við töluðum eitthvað saman, kom í ljós mörgum tímum síðar kl. 8 að við höfðum verið staddar báðar í smáranum, í sitthvorri búðinni, hlið við hlið, svona erum við jafnan nálægt hvert öðru alltaf í verslunarmiðstöðum án þess að vita af því, ég er komin með nýjan síma, hátalarinn var bilaður í hinum, enda get ég ekki verið með bilaðan síma útaf andlegu platónsku ástarævintýrunum (1) sem ég á í vændum á næsta ári, sá fyrrverandi bóndi minn keypti fyrir mig símann en ég borga honum mánaðarlega fyrir, eldri dóttir mín er forkunnar dugleg stúlka, hún vinnur í tveimur vinnum plúss að vera í skóla, ég er stolt af henni, og líka yngri dóttur minni sem er svo mikill ljúflingur, yngst og best, einsog mamma segir því hún er yngst sinna systkina, svo eru þær báðar bestar dæturnar mínar, ég er komin í gott jólastuð, ég elska að fara í búðir, bróðir minn kallaði systur okkar kellingu í gær, ég efast um að hún gleymi því fljótt, þó hún þykist vera kristni trúa og halda fyrirgefninguna sem hið besta manifesto leynist í henni lúmskur fjandi langrækninnar, aumingja hún, aumingja hinir sem að kalla systur mína kellingu, því þegar það gerðist eitt sinn að hún gekk útúr bíl (rústrauðum saab 99)á bílastæði fyrir framan sjoppu í mosfellsbæ á sólskinsdegi í ágústmánuði, nýkomin úr fjallgöngutúr uppá esjuna með ástkonu sinni og þeirra vinkonu sem alin var upp í eastgermany, var hún klædd í skyrtu með bindi - þannig fer maður í göngutúr uppá esju, einnig í fjallgönguskóm - og var að reykja vindil, þá voru þarna strákar í bíl, strákar úr mosó, einn sagði: "sjáiði strákar, þarna fer kelling með vindil og bindi,*" - auðvitað heyrði systir mín að í setningunni var stórkostlegt innrím og kannski var það þess vegna sem hún varð æfa reið, hún vildi ekki vera kveikjan að og efniviður stórkostlegs innríms, systir mín snarstoppaði, púaði frá sér vindlareyk, haltraði að bílnum, fór að rífast einsog hundur og köttur, greip um ís stráksa, sá var að borða ís í brauðformi, þegar strákurinn var kominn uppúr bílnum og grýtti ísnum hans í stéttinna,** loftið var eldfimt á bílaplaninu svo ummunaði að yrðu handalögmál en af tillitsemi að stríðsaðilinn hinn var kelling stilltu piltarnir sig, eða einn í hópnum sko dró ís lausa strákinn aftur inní bílinn, svona fór það, ísinn í stéttina, systir mín sagði við bróður okkar í gærkvöldi: "þú ert bróðir minn, þú kallar ekki systur þína kellingu", en ég held kannski hún láti þessa fallegu órímuðu setningu nægja, hún sagði hana svo einlægt og fallega, ástúðlega, hjartnæmlega, gefandi bróður okkar sjens á að breyta virðingarlausa munnsöfnuðinum - en ég spyr: hvað felst á bakvið munnsöfnuðinn, hvers vegna kallar bróðir minn systur okkar kellingu?



*look at this guys, here comes a lady with a cigar and a tie

**þá sagði strákurinn með sorgartóni, pínupons vælu-: konan eyðilagði ísinn minn


ath. mundi kelling sem er kristni trúar og trúir á fyrirgefninguna sem sitt helsta manifesto bregðast svona við á bílastæði fyrir framan sjoppu? svari hver fyrir sig


(1) á næsta ári hef ég ákveðið að helga mig platónskri ást eða þangað til ég hef ferðast til afríku, ég get ekki látið tilfinningarnar stöðva mig, og ég vil ekki fá karlmann inná heimilið, ég tek því rólega og læt aðra um að halda amori við á næstu mánuðum, ég hef líka áhuga á að upphefja ástina á hærra plan, og kynnast karlmönnum sem vinum, sem tigna saman vináttuna fremur en að fagna erosi á jafn væminn hátt og tíðkast, í bili það er að segja, þarað auki sem mér finnst þetta allt saman ofur dónalegt og hræðilega hallærislegt, svona ástarsambönd, nú á tímum, þegar fuglaflensan er í startholunum og ástandið í heiminum er einsog það nú er vægast sagt

p.s. systir mín var að segja mér að sýfilis væri komin aftur í umferð alla vega í bretlandi

sýfilis er hjartnæmur sjúkdómur

dætur mínar koma mér á óvart, sú eldri fór á bakvið mig og mér sárnaði en amma hennar sagði við mig, dóttur sína, að það væri í náttúru fólks að fara á bakvið foreldra sína, og þó ég heyrði þetta sagt við mig af konunni sem ég fór einhvern tímann á bakvið, kannski nokkrum sinnum, þegar ég var á sama aldri og dóttir mín, ræð ég ekki við sárindin sem ég verð fyrir, systir minni þykir þetta heldur ekkert mál og ofureðlilegt, að eldri dóttir mín skyldi ekki segja mér frá demantinum sem hún setti í naflann, og ég sakna þess að fá engan hljómgrunn fyrir gremjuna í sjálfri mér, mamma er hafin yfir allt, og systir mín tekur ekki uppeldismál alvarlega, ég veit ekki hvernig barnið hennar væri ef hún ætti barn, en kannski hefði hún það fast í snúru, hún hefur a.m.k. sagt að hún mundi ekki senda það í skóla heldur kenna því sjálf, æj, ég veit það ekki, ég er hálf spæld, ég fór út að skemmta mér í gær og sá engan fallegan strák neins staðar, eða karlmann, svo fegurðarskyn mitt er líka vansvefta, ég er dálítil strákaflenna, ég sakna stráka, kannski ég ætti að eignast strákavin, en hvað gerir maður með strákavini sínum? situr á kaffihúsi og ræður um börnin sín og stjórnmál? ef ég væri óvirkur alki gæti ég átt strákavin í búningi trúnaðarmanns og við hist á kaffihús og talað um alkahól og alkahólisma og skipst á góðum ráðum, og talað um tiltektir og IKEA, en ef maður er ekki alki er minni möguleiki á að eiga strákavin ef maður er fjörtíu ára kona, æj, ég er að rugla, ég ætla að taka asperin og leggjast í sófann og horfa á popppunktinn

- systir mín var óþolandi í símanum í dag
- hún ætlar að gefa pabba disk með roger miller og mér disk með kate bush
- ég vorkenni henni að vera svona leiðinleg
- líklega eru dætur mínar skemmtilegri en ég
- rokkland er frábær þáttur, ólipalli er æði

við systurnar erum sammála um að rítalín sé ekki gott fyrir krakka
lýsi er betra og fiskur að borða, ekki kjöt, heldur fiskur og grænmeti
og bara lífræn ab mjólk á morgnanna og þá ekki meira af mjólkurvöru þann daginn
loksins erum við sammála um eitthvað, úff, hvað það er nú gott

geðlæknum þykir gaman að skrifa lyfseðla

once upon a time there was a stewardess who loved a teddy bear, and the teddy bear loved her, and followed her everywhere, in her stewardess bag, and the teddy bear had then travelled a lot, the teddy bear was very proud of the stewardess legs, and her beautiful small ears which the bear loved to touch with the mouth when they were lying down on the bed´s pillows of the cabin´s hotel in each and every city they went to. and the shoes the stewardess had did also love her. the shoes were red as were her dress and the scarf wich also followed her everywhere, oh it was not a lonely person who had a teddy bear, scarf and shoes following her everywhere, and those beautifull red painted nails, oh, how adorable the nails. she was happy and well surrounded be love and adoration. she lied down her head down on the pillows and the teddy bear touched her ear with the mouth and wispered: i love you, in a beautiful teddy bear voice. and that was the best lullaby ever. she always fell to sleep like an angel flying in the skies with closed eyes on a warm and tender night, that is how she fell a sleep, the stewardess who loved a teddy bear who wispered so fluently into her ears. the teddy bear travelling inside of a stewardess bag from one country to another. sleeping the nights in the arms of a princesse. i will never leave you, said the teddy bear once in a while, and me to i will never leave you, answered then the stewardess, who had a white pyjamas with a pattern made of red aeroplanes and another yellow one with a pattern made of pink doves. she fell asleep in the arms of a teddy bear. i will never leave you. when the alarm clock started calling the teddy bear woke her up. the stewardess never took the teddy bear with her to the shower, she estimated that would be too much, and she showered alone behind white curtains while the teddy bear tried to read the morning paper aloud, it never worked, but it was worth trying. the teddy bear was blinded with love. and believed in miracles. the stewardess as well. we only have to be patient, only have to be patient, who knows, one day we´ll have kids, the teddy bear gene and the human gene will mix, and we will represent the outcome, although they didn´t want to become something of a material for the press, they wanted to live a life of their own, in privacy, and without too much talking, too many words. althought there were words of course, but never to forget that there was also silence, no word. like when you sit in your garden alone surrounded by green everywhere green and rays of sunshine, not so much of words unless you are followed by a newspaper.... running out of battery.....

p.s. fleiri uppljóstranir úr garði systur minnar

á morgun fær kærasta hennar frosk í skóinn frá jólasveininum

jólagjafalisti systur minnar

mamma: (?)
pabbi: munnhörpu
bróðir okkar: lamb + bók
mér systur hennar: (?)
kærustu sinni: (?)
bestu vinkonu: árs áskrift á vanity fair
besta vini: lamb + ?
mömmu kærustunnar: huldukonur í íslenskri myndlist
dætrum mínum: (?)
börnum bróður okkar: (?)
sér sjálfri: flugmiða til new york

systir mín er leið þessa dagana og ég veit ekki hvað ég get gert tilað breyta því, kannski ekkert
hún er ekki í jólaskapi og hún er ekki að njóta aðventunnar, ég held ég hafi sjaldan séð hana svona leiða
hún talar ekkert um jólagjafir eða jólamat, það er ekki verið að baka smákökur einsog talað var um, ég veit ekki hvað er að gerast með hana en ég veit að hún þiggur enga aðstoð, hún er þannig

í dag er ég á 16 tíma vakt, fyrst á einni deild og svo annarri, verð að skipta um sjúkrahús á milli morgunvaktar og kvöldvaktar, en ég svaf svo illa í fyrrinótt að ég var svoldið rispuð í morgun, í gærkvöldi hlustaði ég á upplestur úr nýjum bókum niðrí bæ, kannski ég lesi aðra bókina, hún vakti athygli mína, sérstaklega af því það er mynd af ljósastaur á kápunni, það finnst mér skemmtilegt, ég verð að lesa bók sem er með ljósastaur á kápunni, svo er ég að lesa bókina yosoy eftir guðrúnu evu minervudóttur, ég mæli með henni, hún er frábær bók, ævintýraleg, áhrifasterk, kyngimögnuð, bók sem búlgakov og dostojevski hefðu getað skrifað saman, einsog mér þykir einmitt með skáldjöfurinn vigdísi grímsdóttur, í henni eru samankomnir þeir búlgakov, dostojevski, tolstoj, hermann meville, kerouac, stephen king og síðast en ekki síst sú árrisula frú frá smálöndunum selma lagerlöf

systir mín er búin að lesa endinn og byrjanirnar á mörgum bókunum sem komu út fyrir jól, til þessa hefur enginn endir hitt hana í hjartastað en margar góðar byrjanir, og fínar miðjur, en jú, hún er þó ekki frá því að endirinn á yosoy sé góður, hún ætlar að lesa hann aftur, tilað vera viss, skv læknisráðum eiga turtildúfurnar mínar báðar að stunda göngutúra og það getur svosem meira en vel verið hún gangi niðrí bæ seinna í dag og inní bókabúð og kíki aftur á þennan endi

yfirlýsing á aðventu

ég er nokkurn veginn laus úr viðjum
nú hugsa ég ekki um mig sem eitthverja sem verði að lenda einhvers staðar í sögu með öðru fólki, nú hugsa ég um lífið og flakka ekki í huganum um framtíðarsali sem hafa margir svipuð markmið og IKEA, að hafa það sirkábát auðvelt, praktískt, hreint og beint og þægilegt, hjartnæmt og gott, ekki það að það séu ekki fín markmið en nú er ég meira að hugsa á heimspekilegu nótunum um lífið, tilveruna, fólk - já og ég er líka í fríi frá pólitíkinni því hún æsir mig upp

systir mín hætti við að halda jól og núna í dag ætlar hún að halda jól, ég hef alla vega alltaf ætlað að halda jól, ég er stabílli en hún en þó er ég uppreisnargjarnari en systir mín, uppreisnir hennar eru bara í kjaftinum á henni, hún segist alltaf vera að fara að gera uppreisn, gera skurrk í málunum, en allt lognast útaf, hún hefur ekkert bardagaþrek, ekki einsog ég, sem unglingar mátti alveg sjá muninn á okkur, ég var uppreisnargjörn, systir mín var alltaf stillt og gerði það sem til var ætlast, þótt hún klæddi sig í föt sem gæfu tilefni tilað halda að þar væri byltingarforingi á ferð, hún var bara að blekkja umhverfið með því og sjálfa sig mest, hún var og er enn með vitskerrtum klæðaburði að gefa sér frí frá því að konfrontéra heiminn af alvöru því það hefur hún aldrei þorað, eða þolað, systir mín raggeitinn, sem dag einn þykist ekki ætla að halda jól og kaupa jólagjafir en er mætt daginn eftir í smárann að raða smáhlutum og skemmtilegu dóti ofan í körfur og versla sokkabuxur og sokka handa þeim turtillófunum, búin að steingleyma að í fyrradag var hún með ofnæmi fyrir bandarískri menningu hlustandi á cowboy junkies og elvis presley í dag, en hún var líka að hugsa svo mikið um fyrirbærið menninguna í gær, t.d. valdið - powerið sem menningin hefur, og að kannski það væri bara allt björk að þakka /eða kenna hin stórfenglega útrás íslenskra fyrirtækja, að menningin sé þesslegur uxi sem plægir akur einsog trúarbrögðin, sbr hvítir kallar og nunnur sem fara til afríku með krossa í farteskinu að útbýta, það sé svipað og ferðalög bandarískra jazzista um evrópu in the 50ies, svipað og breski fótboltinn, svipað og ítölsku pizzurnar, kínverski maturinn, svipað og ferðalög íslensku skákþjálfaranna til grænlands gefandi börnum skáksett og kenna þeim herskáa en friðsama og hljóðláta íþrótt sem þjálfar hugann í að hugsa leiki fram í tímann og vera útsmoginn og kænn og vænn og í staðinn fyrir að drekka sig fulla og fremja sjálfsmorð að drekka sig fulla og tefla skák í reykmettuðu lofti innandyra, á eftir þessu frum-átaki menningarlegu, stilltu og hugsjónaríku muni svo dag einn íslenska friðargæslusveitin fara þangað og hertaka landið, en líklega verða þó færeyingar fyrri tilað hertaka ísland

það er ekki einsog systir mín sé í góðu skapi þessa dagana og heimilið þeirra er á hvolfi, allt fullt af kössum og skápum, skápar og kassar, ég held að konur sem búa saman séu ekki eins góðar í að taka til og konur sem búa með körlum, hún er líka búin með þessa amerísku bók, og svo glöð sem hún var með bókina í byrjun er hún alveg æf útí bókina núna, og það kom niður á öllu og öllum í kringum hana, meira að segja gat hún ekki hlustað á ameríska tónlist, frá le tigre, til venjulegs þjóðlagapopps og bob dylans (hún er einlægur eða var einlægur aðdáandi hans) og allra nema tónlist svartra, ofnæmið náði ekki þangað, eftir lestur þessarar bókar, "sem er svo hvít," segir hún, "svo hvít, svo hvít, svo hvít, um fólk dásamlega gott fólk, um fólk sem hefur allt til alls, getur farið á hótel í honólúlú hvenær sem því dettur í hug og svo þegar einhver deyr er allt svo hræðilega sorglegt hjá því, þetta fólk þarf t.d. ekki að vinna, í marga mánuði getur það helgað sig sorginni á meðan hún rjátlar af því, en ef fólk deyr hér á Íslandi þá fær fólk frí í mesta lagi 2 daga," ætli systir mín vilji koma á sorgarorlofi einsog mæðra og feðraorlofi, mætti halda það, en hún er alveg brjáluð útí þessa góðu bók svo það kemur niður á: kærustu hennar, bandarískri tónlist - "ég hlusta ekki á neitt helv. amerískt væl og vorkunnsemi, syrgjandi kellingar og kallar", kemur niður á jólunum, "ég er hætt við að halda jól og það fær engin jólagjafir frá mér nema kærasta mín og mamma," mér systur hennar, fýlan og brjálæðin kemur niður á mér og þarmeð dætrum mínum, heimilinu þeirra, hún snertir ekki við kössunum, mömmu, aumingja mamma, vinum hennar, aumingja systir mín, hvað hún lætur bækur og bíómyndir og allt sem er í plati stjórna lífi sínu, ég finn einlæglega til með henni, þessi ameríska bók, það vildi ég að hún hefði lesið eitthvað annað en þessa amerísku bók, hvers á heil heimsálfa að gjalda, ég segi að systir mín sé fordómafull einsog allt þetta vinstri fólk nútildags og allur heimurinn einsog hann leggur sig er að farast úr fordómum,

systir mín er búin að gleyma mér afþví hún er að lesa einhverja ameríska bók og bróðir minn er monthani, maðurinn sem ég dái af hjartans afli er fjarverandi og mamma og pabbi komu til mín eftir vinnuna þeirra í dag og mamma sá í gegnum mig án þess að segja nokkuð, á morgun er ég í fríi, þessi maður, sem ég dái svona mikið, gerir mig svo fjarhuga og losar tengslin mín við vinnuna og allt mitt líf, hann tekur mig upp með rótum og ég veit ekki hvert hann ætlar með mig, ætli hann ætli að gróðursetja mig í öðrum garði eða halda mér svona í lausu lofti, systir mín segir:

lagaðu mjólkurgraut með kanil og rjóma handa stelpunum

úff hvað hennar orð eru alltaf hryllilega gamaldags

systir mín:
á föstudögum skaltu steikja hamborgara handa stelpunum og þér og borða með þeim kartöfluflögur svona í dósum, gefðu þeim kók með að drekka en þér einn tvo bjóra en ekki fleiri fyrst þú verður alltaf svona full + þunn, en á fimmtudögum skaltu laga mjólkurgraut með kanil sultu slátri smjöri rjóma

hvað á ég að gera á laugardögum?

pizzu, fondú, eða lundir, ís í eftirrétt og 3 vídeóspólur og fyrir kvöldið: göngutúr, hreingerningar, innkaup og soduko

á ég að hlusta á systur mína eða hanga í lausu lofti?

systir góð, en á sunnudögum?

sunnudagar eru góðir í göngutúra, taflmennsku, lestur og í kvöldmat er gott að borða kjúklingarétt
sundlaugar eru líka góðar á sunnudögum
á mánudaginn skaltu steikja fisk og hafa í eftirrétt súrmjólkursúpu

en á þriðjudögum?

pylsur og kartöflumús baked beans

miðvikudögum?
eitthvað gúmmelaði í ofni, gúmmelaði með makkarónum og túnfisk og osti

systir mín haltu þá áfram að lesa þessa amerísku bók

ég er með hálsbólgu og kvef í dag, svo ég fór ekki í vinnuna, svo ég smiti nú ekki sjúklingana, fór á fætur að laga mér kaffi og hringdi í systur mína sem sagði mér að hún ætli að gefa mér teketil, te og tesíu í jólagjöf, svo er hún að hugsa um að gefa bróður kærustu sinnar disk daníels ágústar, swallowed a star, svo var hún eitthvað að segja að hana langaði að gefa pabba okkar munnhörpu, og svo var hún eitthvað að segja að hún og kærastann ætli að gefa vinafólki sínu svuntur, ég sagði henni ég myndi gefa henni nýju skáldsögu guðrúnar evu minervudóttur, ég ætlaði að láta vin minn gefa mér eintak af henni svo ég þyrfti ekki að kaupa það sjálf, ég tími ekki að hafa frek fjárútlát í gjöfina hennar í ár, ég var rosalega rausnaleg við hana í fyrra

hér er ljósmynd sem kom á óvart

systir mín er að breyta jólagjafalistanum: hún ætlar að gefa bróður okkar disk með singapore sling, syni hans disk með tónlistarmanni sem heitir sama nafni og bróðursonur okkar, þórir, og er væminn anarkisti, konu bróður okkar disk með emilíu torrini, dætrum þeirra coco rosie og eitthvad mjög hart og djúpt rokk, dætrum mínum ætlar hún að gefa emilíu torrini, og singapore sling, mér ætlar hún að gefa jólaplötuna með ellen kristjáns og kk, þið eruð hvortsemeröll lesblind nema þú systir mín og mamma, en ég gef þér bók seinna systir mín kær, segir hún systir mín, en mömmu okkar ætlar hún að gefa ljóðabók þorsteins frá hamri sem nýútkomin er, og pabba disk með skúla sverri, afþví hún hitti þann virta tónlistarmann um daginn, og minnti hann hana á tímalausan gyðing, einnig sem hann bauð af sér góðan þokka, kærustu sinni ætlar hún að gefa kápu og sjálfri sér flugmiða til new york, alla pakkana ætlar hún að pakka inní svart og gyllt, svo langar hana að gefa einhverjum plakat af sofiu loren, kannskif frænku okkar sem heitir einmitt soffía

við vorum að spá í eitt systurnar, eða hún var að tala um það og ég er sammála henni eins sjaldgæft og það er, að íslenskir karlmenn eru mjög langt á eftir í tísku, því nú fyrir meira en þremur árum komust líkamshár aftur í tísku útí heimi svo karlmenn hættu að raka þau af, af bakinu, bringunni, fótleggjunum, kringum kynfærin, en kallarnir á íslandi eru sem aldrei fyrr í vaxi, það er hápúnktur vaxsins hjá íslenskum köllum, einsog sjá með hjá mörgum íslenskum köllum á netinu, en þegar það er fyrir löngu úrelt annars staðar, við vorkennum íslenskum karlmönnum að vera svona aftarlega á merinni og systir mín vorkennir líka nærfatnabúðum á íslandi yfir því að hafa fordóma fyrir kellingalegum nærbuxum

ég hef ákveðið að skvíla jólagjafalista systur minnar:

í jólagjöf ætlar systir mín að gefa konu bróður okkar yosoy eftir guðrúnu evu minervudóttur og bróður sínum í frostinu eftir jón atla jónasson, dóttur minni ætlar hún að gefa bókina dætur hafsins eftir súsönnu svavarsdóttur, mömmu kærustu sinnar hefur hún hug á að gefa huldukonur í íslenskri myndlist

mamma og mágkona mín og systir eru byrjaðar að baka fyrir jólin en ég er enn saklaus af jólabakstrinum, systir mín hermir eftir mömmu, eltir hana, um leið og mamma bakar franska súkkulaðiköku fer hún og bakar líka, mamma er fyrirmynd systur minnar í einu og öllu, mamma var að laga til áðan og þá datt fóturinn af sjónvarpsborðinu svo hún greip sjónvarpið áður en það datt ofan á hana, þá sagði pabbi, æj æj, ég hef alltof mikið að gera fyrir þetta, og þegar systir mín frétti þetta vildi hún fá að taka pabba í gegn, en þá sagði mamma að hann hefði ekki tíma fyrir það svo systir mín ætlar að taka pabba í gegn seinna, systir mín bað mömmu að hætta taka til, örugglega til þess að hún þyrfti ekki að taka til hjá sér því hún hermir allt eftir mömmu, en ég veit annars að hún er með einhverja tilraunastarfsemi að fara út í göngutúr eldsnemma á morgnanna en svo í þannig göngutúr í morgun varð hún svo hrædd við blaðburðarkonu að hún hljóp aftur inn og fór að hugsa um öll handahófskenndu morðin sem framin væru eldsnemma á morgnanna,

systir mín ætlar að gefa pabba myndin af pabba eftir gerði kristný í jólagjöf og mér ætlar hún að gefa ráðskona óskast í sveit eftir snjólaugu bragadóttur og mömmu ætlar hún að gefa í fylgd með fullorðnum eftir steinunni ólínu og bróður mínum huldukonur í íslenskri myndlist eftir hrafnhildi schram, en ég veit ekki afhverju ég er að kjafta frá, ég er bara smá fúl útí hana, já, almanak þjóðvinafélagsins gefur hún pabba líka, svo ég geti uppljóstrað öllu og bróður mínum að auki bókina kommúnismi, og mér líka bókina um íslensku fegurðardrottningurnar, og svo gefur hún mömmu örugglega líka kjarvalsbókina, hún var eitthvað að tala um það, ég held hún ætli að gefa kærustu sinni kjól og saumavél

systir mín finnur það á sér að steven spielberg sé væntanlegur til landsins

- nudd

Úr nuddi kem ég með höfuðverk. Ég vinn of mikið. Allar aukavaktirnar sem búskapur minn er háður. Kannski er betra að vinna mikið og hugsa minna og fara ekki í nudd. Allir sem ég þekki eru ævir útí ástandið á Íslandi en ég held að það mætti heyrast meir í fólki opinberlega. Á opinberum vettvangi. Fólki sem talar íslenskt talmál. Því fólk talar þetta við hvort annað, í eldhúsum og útá gangi í göngutúr þarsem það er öruggt um engar eftirlitsmyndavélar, eða a.m.k. hætti ég mér ekki niður í Austurstræti að ræða óánægju mína með pólítísk afskipti af heilbrigðiskerfinu. Einsog því að lyf sem sjúklingar þurfa fást ekki í apótekum og heldur ekki hjá heildsölunum sem flytja þau inn. Finnst kannski heildsölunum leiðinlegt að flytja inn lyf? Finnst alþingismönnum leiðinlegt og erfitt að hlusta á fólk annars staðar en í þinghúsinu? T.d. á stöðum þarsem eru ekki eftirlitsmyndavélar eða sjónvarpsfólk að taka það upp? Mörgum sem ég þekki finnst þeir eiga heima á geðveikrahæli í þessu landi og líka í fangelsi. Rosastóru fangelsi. Þar er ekki hlustað á vilja fólks því fólk hefur ekki leyfi tilað vera með vilja þareð hluti af refsingunni í fangelsum er að taka af fólki viljann. Erum við frjáls? Ég ætla að velta því fyrir mér um helgina. En kannski á maður ekki að velta svona spurningum fyrir sér um helgar, þá á maður að taka til í íbúðinni, setja hreint á rúmin, drekka svo bjór og sofa hjá, það er að segja ef maður er:

frjór

því samkvæmt Gústa Nielsar er kynlíf einungis fyrir frjósamt fólk.

Guð vill ekki að við eyðileggjum landið. Guð er á móti virkjuninni við Kárahnjúka.

um pistils Gústafs Níelssonar í Mbl í gær

Morgunblaðið birti pistil Gústafs Níelssonar í gær, og hét hann því fallega og göfuga nafni:

Að elska sitt eigið kyn

Þar telur Gústaf að það samræmist ekki lögmálunum sem Guð setti okkur mannfólkinu á jörðinni að elska sitt eigið kyn. Og einsog fleiri góðir menn virðist hann þekkja vilja Guðs betur en ég. Ég hélt að maður sýndi Guð þá virðingu að gera Guði ekki upp skoðanir:

Heyrðu Guð, ert þú meira fyrir homma en konukalla?
Heyrðu Guð, ert þú meira fyrir epli en appelsínur?
Heyrðu góði Guð, heldur þú meira með F.H. en Haukum?

Því Guð treystir okkur fyrir stórum og smáum mál og ansar því ekki ef draga á Guð inní svona flokkadrætti.

Á ég að spurja Guð að e.f.:

Heyrðu Guð, á ég að fara á klósettið núna?

Nei, auðvitað ekki, Guð treystir mér tilað vita það sjálf.

Guð treystir mér fyrir stórum hluta af lífi mínu sem Guð og mamma og pabbi gáfu mér og fleiri hafa komið við sögu tilað auðga það og veita lífi mínu brautargengi og góða og skemmtilegra daga.
En svo eru önnur mál sem eru of stór fyrir mig og þá verð ég að biðja um handleiðslu frá Guði. T.d. :

Guð, viltu hjálpa mér í að taka ákvörðun, viltu hjálpa mér þegar ég er svona ótrúlega sorgmædd einsog ég verð stundum, Guð viltu koma vitinu fyrir þessa ríkisstjórn sem hefur ollið óhugnanlegu jarðraski við Kárahnjúka...

En ég get ekki hringt í Guð og spurt:

Guð, hatar þú homma?

Og afhverju ætti Guð að hata homma?
Afþví tveir karlkynslíkamar sem elskast geta ekki búið til börn? Er það útafþví sem Guð ætti að hata homma?Er kynlíf um að búa til börn? Er kynlíf barnaframleiðsla? Verksmiðja. Production of children? Ó, ég hélt að kynlíf væri ýmislegt fleira og getnaður væri lítil hluti þess. Ég veit t.d. sem starfsmaður í heilbrigðisgeira að það kynlíf sem verður að fara fram og getnaður megi verða er aðeins stundað í 15% tilvika af öllu því kynlífi sem fram fer í heiminum. SVona eru nú tölfræðirnar og þær ljúga ekki. ÞEtta var rannsókn sem gerð var á fólki sem átti stutt eftir og hafði engan hag af því að ljúga. Fólk sem á stutt eftir segir oft sannleikan - a.m.k. þorir það því meir en hinir. Okkar reynsla í heilbrigðisgeiranum. Kannski ég segi að Guð segi það líka Guðs reynslu eða að þannig hafi Guð hugsað sér einmitt að útbúa okkur... MEira um Gústaf eða um skoðanir hans:

Hvers vegna vill Guð þá aðeins þannig kynlíf sem veldur getnaði, Gústaf?

Vill Guð stanslaustar barneignir í hvert sinn að tvær manneskjur leggjast saman og elskast? Eða í tíunda hvert sinn? Ég held ekki - ef Guð vildi það t.d. þá hefði Guð búið líkama konunnar þannig að hún gæti eignast barn til áttræðs t.d. og Guð hefði ábyggilega gert jörðina þannig úr garði gerða að hún væri mjög hentug fyrir fjöldann allan af börnum. Að það væri auðveldara fyrir börn að hugsa um sig sjálf, nálgast mat á eigin vegum, og þau væru betur sjálfbjarga í náttúrunni, einsog t.d. litlar mýs og kanínur eru.
En Guð bjó til ákveðinn mekkanisma svo konur eru frjóar í c.a. 20 ár ævi sinnar, sem er aðeins c.a. einn fjórði af ævi konu sem verður áttræð.
Og Guð gæti hafa búið til þessa ásthrifningu sem verður oft á tíðum á milli fólks af sama kyni afþví að Guð var með því móti að finna upp ákveðna tegund af kynlífi milli fullorðins fólks sem EKKI veldur frjóvgun og getnaði, sem er til þess gert aðeins að auðga andann og búa til áhyggjulausar sælustundir unaðar og frelsis tveggja einstaklinga í faðmi hvors annars. Kannski var það hugmynd Guðs með þessu sköpunarverki:

Ástum fólks af sama kyni. Að elska sitt eigið kyn. Að búa til kynlíf sem þyrfti ekki getnaðarvarnir.

En það var líka fyrir þá tíð að menn og konur fóru að sofa hjá hundum og öpum, og ná sér í að búa til ýmisskonar kynsjúkdóma, sem aftur hafa kallað á nauðsynina á e.k. hlýfðarfatnaði einsog verjum, smokknum.

En við tökum líka afleiðingar gerða okkar við mannfólkið, því við erum ekki ábyrgðarlaus, við kunnum að passa okkur sjálf líka og við leitum uppi aðferðir tilað lækna okkur þegar við veikjumst. Kynsjúkdómar eru eðlilegasti hlutur einsog kvef, og aðrar umgangspestir.

Og við smitumst ekki aðeins af sjúkdómum, því hver segir okkur að græðgin sé ekki smitandi, þunglyndið, fýlan, leiðindin og depurðin?
Að minnsta kosti ég verð döpur ef sit ég við hliðiná döprum manni - og hvað er að því? Það er bara dásamlegt að fólk hafi þó einhver áhrif hvert á annað á meðan að þeir sem fara með völdin hlusta t.d. ekki mikið á það. Ég vil að annað fólk setji mark á líf mitt.

Gústaf Níelsson skrifar í Morgunblaðið fyrsta desember:

"Leiðtogahlutverk er jafnan vandasamara, en hlutverk vikapilts."

Og ég get ekki verið meira ósammála Gústafi.

Gústaf skrifarí Morgunblaðið fyrsta desember:

"Er ekki hámark sjálfselskunnar að leggja ást á sitt eigið kyn, og slík ást getur aldrei borið ávöxt."

Ég spyr Gústaf: Hvenær hefur það verið sjálfselska að elska náunga sinn?

Og annar póll: vinur systur minnar segir: ég er samkynhneigður þegar ég stunda ást með sjálfum mér einsog t.a.m. svo sjaldan sem ég geri sjálfsfróun?

Gústaf skrifar:

"...en stjórnarandstaðan mun taka þann kaleik frá henni og aðstoða dyggilega við það óþurftarverk, ásamt mörgu innan kirkjufólki, sem nú leggur nótt við dag, svo finna megi fáránleikanum stoð í kenningu Krists...."

Kærleiksboðskapur Krists einsog ég les hann skiptir ekki fólki í flokka og hópa og aðskilur einn frá öðrum, heldur finnst mér kærleiksboðskapur Krists vilja sameina okkur og kenna okkur aðrar hugmyndir - sem því miður hafa aldrei náð neinu brautargengi í heiminum - í að bregðast við í lífinu, einsog t.d. með fyrirgefningu í stað haturs, og hefndar. Viðbrögðin okkar í lífinu eru afar oft alls ekki í samræmi við kærleiksboðskap Krists og þessi pistill Gústafs gæti ekki verið fjarri kærleiksboðskap Krists er hann dregur svona fólk í dilka og hatast við ákveðna tegund af meðbræðrum sínum og systrum.


Gústaf, ég vil sendi þér kærleika og fyrirgef þér reiðina sem þú virðist bera í brjósti þínu gagnvart fólki, einsog t.d. systur minni, sem elskar m.a. sitt eigið kyn.

Heyrðu Guð, er það rétt sem Gústaf segir að þér líkar ekki við ástir á milli tveggja kvenna og karla?

- risar....

Ég nefndi áðan risa og hér er þá saga um átök bónda og skessu - kíktu á söguna


Þegar landnemar komu til Íslands fyrir 1100 árum voru hér fyrir vættir, risar og skessur, sem höfðu numið landið á undan landnemunum frá Norge, skessurnar og huldufólkið er The Natives of Iceland.

unglingapartý

á þessum föstudegi til framar verður mér hugsað til síðustu helgar þegar húsið mitt fylltist af 17 ára krökkum en inní veisluna komu svo rúmlega tvítugir stórir kallar, (sem þau hin sautján ára kölluðu "þessa fertugu" - og vinkona dóttir minnar sagði svo réttilega:
- hafa þessir fertugu kallar ekkert betra við líf sitt að gera en fara í partý hjá 17 ára stelpum?
þessi setningu ættu þau að birta hjá mogganum og fréttablaðinu ókey
svigi lokast:
en nefnilega: rúmlega tvítugir kallar /fertugir, einsog þau kölluðu þá, komu óboðnir í boðið á limmósínu hvítri að lit, úr nágrannasveitafélagi skilst mér, og einn þóttist vera frændi einhvers partýhans, sem ég þekki ekki, en systir mín sagði að væri einn af þessum kallarnirpunkturis, en við ég og systir mín vorum sóttar þarsem við sátum með vinum því ég ætlaði að gefa krökkunum frið með sitt partý, þegar partýið var svona hertekið af þessum fertugu, og þangað fórum við, það er að segja hingað, - heim - , og tók nú nokkra stund að koma þessum stóru miklu mönnum sem létu öllum illum látum, voru hávaðasamir og - einsog systir mín heyrði af tali þeirra: "ætluðu að renna sér á þessa og hina stelpuna, ljóshærða, dökkhærða..." voru með bítti á stelpunum sín á milli, en með veigamikilli hjálp og skipulagningu komst að færa þá burt, þó enginn leigubíll væri nógu stór, að þeirra sögn, Þ E I R vildu S T Ó R A N leigubíl, komust ekki uppí litla, sem komu hver á eftir öðrum að sækja þá en þeir hundsuðu þá og svo yfirgangssöm var nærvera þeirra að leigubílstjórarnir snéru mótmælalaust við og fóru án þess að innheimta startgjaldið, einsog ég hef alltaf lent í ef ég get ekki notað leigubílinn sem ég panta, þ.e.s.a.s. ef óvart kemur eitthvað uppá sem verður þess valdandi að ég get ekki tekið bílinn sem ég pantaði, en það þurfa ekki þessir óróaseggir sem hafa ekkert betra við sinn tíma að gera en mæta í veislu hjá 17 ára stelpum, en loks kom - S T Ó R og B R E I Ð U R leigubíll sem þeim var þóknanlegur að troðast í, þetta voru einsog risar að troða sér inní partý hjá álfum og huldufólki má segja um þetta mál, nú er maður ekki lengur maður með mönnum nema ef maður er risi, en ég vona svo sannarlega að þessu risatímabili ljúki fljótt, að álfarnir fái að vera með, að þeir plássfreku og mikilsmennskubrjálæðu fari að slaka á og horfa í kringum sig eða niður fyrir sig réttara sagt -

ætli leigubílstjórar þori aðeins að innheimta startgjald hjá lágvöxnu óöruggu feimnu fólki sem öskrar ekki þegar það talar?

ég er alveg til í að klikka ekki

ég er alveg til í að klikka ekki
en það er ekki langt síðan ég var til í að klikka og ekki til í að klikka ekki

action

ég er búin að jafna mig eftir helgina. mamma og systir mín voru með óþægilegar athugasemdir við mig en þá var ég líka svo viðkvæm og sé núna að kímnigáfa þeirra var á minn kostnað. þær halda að lífið sé brandari. en þær fylgjast grannt með litlu systur og dóttur.

ég saup seyðið af föstudagskvöldinu alla helgina því ég var þunn, bæði á laugardag og sunnudag, en ég drakk nokkra bjóra í afmælinu og fór svo á rex með vinkonu minni og gekk svo heim, undir stjörnuprýddum himni, um nóttina, það var svoldið draugalegt að ganga heim þessa nótt, systir mín keyrði mig svo í gær að ná í bílinn sem var búin að vera þarna síðan á föstudagskvöldið, systir mín var ansi stælótt í bílnum, og stuttur í henni fjúsorinn - nú verð ég að vinna mikið á næstu dögum

- frhld - lördag middag -

...


það var einhver að segja að þegar fólk hittist kona og kall gagnkynhneigð þá séu þau til í strax sem ókunnugt fólk að eiga saman nótt eða kvöldstund og samfagna hvort öðru án landamæra án hlýfðarbúnaðs án kynsjúkdóma- og getnaðarvarna, en hver manneskja ber ábyrgð á sjálfri sér og getur ekki farið að saka hina um eitthvað 9 mánuðum seinna (eða 6 ef um t.d. hiv-smit sé að ræða), ókey, lífið er villt en það er líka stillt, og ég sem starfskona í heilbrigðisgeiranum veit hvað við erum viðkvæm og berskjölduð og að aðgát skal höfð í nærveru sálar og aðgát skal höfð í nærveru við sjálfan sig, þannig að þegar kona og kall hittast - sem systir mín vill meina að geti ekki verið á jafninga basis, en burtu með rövlið í henni for a sec - framandi fólk, í fyrsta sinn að hittast og kyssast - þá er betra og skynsamt að brúa bilið á milli hvors annars (það er alltaf bil á milli, samruni er hending) með smokknum - þetta segi ég sem starfskona í heilbrigðisgeiranum og líka sem margt margt fleira - bara núna í þessum orðum, heyri ég í sjúkrabíl... eða löggu... hætturnar, hætturnar, olræt - hér er meira um þetta sem mig langar tilað tala um

...

og þetta eru engin feimnismál (eða jú)

...

lördag morgen

það er gott veður í dag, ég er meira fyrir gott veður en vont, ég þoli ekki snjó, frá því ég var lítil, ekkert fyrir sleðaveður og snjókalla og kellingar

en afþví ég var að tala við systur mína í gærkvöldi
- á leiðinni var ég á bílnum í hafnarfjörð úr partýi a í partý b -
um öruggt kynlíf og kynsjúkdóma,
hún veit margt um þetta tvennt, gamli vitringurinn stóra sys,
þá bendi ég á þessa síðu til frekari útskýringa

því við sem erum ekki fædd í gær erum stundum fædd í gær

og einsog systir mín segir:

hver einstaklingur

karlkyns/kvenkyns

er jómfrú alla ævi

hm, þrátt fyrir svartsýnina er alltaf einhverja smá bjartsýni að finna í systu

mynd af jörðinni okkar í bókabúð

systir mín og vinkonur hennar segja að konur í heimi vorum séu í sömu stöðu og fyrir 100 árum nema að vera sumar og margar kannski í okkar heimshluta með meiri peninga í vasanum, en leikreglurnar séu þær sömu og þær hafi karlmenn smíðað, og hvergi séu í gildi aðrar leikreglur en þeirra, þess vegna segja þær, að konur sem þurfi að díla við karlmenn á atvinnulegum basis og tilfinningalegum basis, geti aldrei treyst þeim fyrir sjálfstæði sínu, einlægnlega, og að einlægni sé ekki til á milli kynjanna á meðan staða konunnar er þessi, - algjörlega undir karlmönnum um allt allt allt - , þær eru harðar á þessu, mjög harðar á þessu, og svartsýnar og lýst ekkert á blikuna, þetta frelsi sem talað er um, sé frelsi tilað eyða peningunum, en reyndar sé mjög takmarkað sem hægt er að gera við peningana: fara útí búð og kaupa geislaspilara... fara útí búð og kaupa hárblásara... frelsið felist í dálitlu búðarrápi á kvöldin og um helgar, utan vinnutímans, annað sé það ekki


fuck the system sagði ég er ég var unglingur og kannski ég segi það enn

föstudagskvöld

mikið að gera, kvöldverður með nefnd sem ég er í, og afmælisveisla

jólatré í bókabúð

varúð: dótabúð í búningi bókabúðar

í þessari bókabúð þarsem sæta myndin var tekin fást fáar bækur en mikið af dóti sem gaman er að skoða og fingurnir mínir elska að leika sér við en ég veit ekki, kannski heitir iða ekki bókabúð, kannski heitir hún Gjafavöruverslun, því ég leitaði í bókahillunum og fann fátt af bókum sem skrifaðar hafa verið á þessu landi síðustu ár, kannski finnst þessari bókabúð leiðinlegt að vera bókabúð og skemmtilegra að vera dótabúð og vill ekki vera bókabúð og kannski var hún aldrei bókabúð in the first place og ég misskildi eitthvað í millitíðinni, en ef fólk leitar að bókum ætti það að fara annað að minnsta kosti og leitið og þér munuð finna, þetta er ágæt dótabúð ef maður veit ekki hvers er leitað

- : -

nýr dagur
gott mál
um helgina fór ég smástund á rex með vinkonu minni sem bað mig að koma með sér þangað
þar sá ég quentin tarantino
systir mín segir að maðurinn sé í guðatölu á íslandi og það leit þannig út á staðnum að hann væri það
þá kom guð einn og heimsótti fólkið í reykjavík
nú svo var ég á kvöldvakt í gær
og í dag er nýr dagur
fínt mál

systir mín segir að quentin hafi ekki endurnýjað kvikmyndina en hann sé femenisti einsog arnaldur indriðason og dan brown

- margt veit ég ekki -

margt veit ég ekki, ég veit ekki hvernig á að vera mamma ef ég hugsa útí það, og þegar ég leyfi tilfinningum mínum að ráða ferðinni, einsog verið er að ráðleggja manni í nútímanum, lát hjartað ráða för, þá missi ég stundum tökin - ef ég hafði einhver tök - tilfinningar mínar eru svo sterkar og mikilfenglegar, síðan ég var lítil, síðan ég fæddist, hafa tilfinningar mínar verið stærri en ég sjálf, þær ná utan um mig, en inní mér er líka ein lítil mús sem heldur að enginn ætli að gefa henni að borða, enginn ætli að elska hana, enginn ætli að sinna henni, og þessi mús verður ofsafengin þegar hún fær hugboð um eitthvað svoleiðis, ég sjálf sinni þessari mús ágætlega, en ekki alltaf heimurinn, hún vill sjást en hún er svo lítil, að fólk sér hana ekki, kannski, enginn skal segja mér að ég verði að pakka tilfinningunum saman, þrýsta þeim niður, troða þeim ofan í holu, enginn, enginn, enginn, og systir mín er sammála mér, tilfinningarnar ná utan um mig og verja mig líka um leið og þær gefa mér allt sem er þess virði að lifa fyrir, líka það að vera mamma - sem er eitt furðulegasta og margbrotnasta hlutverk sem sögur fara af - ó ó - ég tala í hringi og það er dásamlega skemmtilegt -

- p.s. -

kannski betra að kalla félagið svefndrottningarnar eða sofandi drottningar ef þetta heldur svona áfram, ég skil ekki:
hver á táfýluna undir borðinu þarsem ég sit?

er þetta táfýla systur minnar eða einhvers sem hingað kemur aldrei inn?

systir mín er þó táfýlulausasta manneskja íslands svo hver á hana þá?

hver á þessa táfýlu? lýst er eftir táfýlueiganda táfýlunnar undir skrifborðinu mínu.

- tilkynning -

lýst er eftir meðlimunum í hinum sofandalega félagsskap sem aldrei heldur fundi, riddaralegu drottningunum, athugið, ef áhugi er á að endurvekja félag sem aldrei fór í gang en dreymt var um að setja á stofn áður en búið var að klippa laufin af trjánum etc hafið samband

- lykill -

ég var á morgunvakt í dag og hringdi í systur mína klukkan tíu í morgun, röddin hennar ansi syfjuleg, en hún vildi ekki meina að hún væri nývöknuð, erindi mitt var að spyrja hana útí tígul drottninguna í tarot spilum, en hún sagðist ekkert vita um tarot, hún lýgur því einsog hún er löng til, hún sagðist ekki eiga tarot, hafa átt tarot, hafa gefið þau, svo töluðum við eitthvað, ég reyndi aftur að fá hana tilað lýsa fyrir mér tíguldrottningunni í tarot, hún sagði hún væri bara góð, fín drottning, ekkert útá hana að setja, hún vissi ekkert um tarot, þá spurði ég hana hverjum hún hefði gefið spilin, hún sagði nafn vinkonu sinnar, ég sagði að ég vildi að hún hefði gefið mér þau, hún sagðist líka hafa viljað það, ég veit ekki hvort hún meinti neitt með því, svo spurði ég hana enn aftur um tíguldrottninguna, hún sagði hún væri góð, einsog allar drottningarnar, svo sagðist hún vera í miðjunni á einhverju sem hún væri að gera, og við kvöddumst, núna veit ég fyrir víst að hjá henni eru pípulagningamaður og lærlingur hans, sá er gamall bekkjabróðir hennar, þeir gera við vaskinn í eldhúsinu, vaskinn inná baði, og komið hefur í ljós að þvottavélin þeirra er mikið biluð, ég vildi að systir mín gæfi mér lykilinn að lífsráðgátunni, ég veit að hún á hann ekki, en ég veit að hún er manneskja tilað finna hann og rétta mér hann, einhvern morguninn

ég elska svona veður einsog er núna, hlýtt, rigningin búin, dálítil birta í skýjunum, stillt og bráðum kemur kvöld

- svefn -

Líf í hjúkrunarfræðibúning er ekki ósvipað lífi balletdansara því agi og sjálfsagi eru frumskilyrði starfsins, það er ekki hægt að vera hálf sofandi á vakt. Systir mín segir að ég sé heppin með það hvað ég sé kvöldsvæf, einsog mamma okkar er, og systir mín varð seinna, en hún var ekki kvöldsvæf sem barn, einsog ég, því ef ég væri ekki kvöldsvæf myndi ég oftar en ekki mæta ósofin á vakt og það leyfist ekki hjúkrunarfólki og balletdönsurum. Veikindi boða ekki komu sína fyrirfram einsog margir gestir gera. Ég efast nú um að kennarar geti verið hálf sofandi í vinnunni, eða voru annars syfjulegustu kennararnir alltaf vinsælustu og bestu kennararnir í skólunum þegar ég var lítil? Jú, ég held það. Það hangir svefn yfir mörgum fræðigreinum og pabbi minn var vanur að ráðleggja mér að leggja mig á bókasöfnum. Gjaldkerar í bönkum mega vel vera hálf sofandi og slappir því yfir þeim hangir myndavél sem recordar hugsanleg mistök og ekki eru það mistök uppá líf og dauða sem gjaldkeri í banka gerir? Leigubílstjórar mega helst ekki vera ósofnir, að sofna við stýrið getur hætt lífi og limum annarra í hættu. Kokkar gætu eitrað matinn. Nei, auðvitað hugsar maður um svefn á mánudegi þó mánudagar séu ekkert endilega mánudagar í lífi hjúkku, því við vinnum á öllum dögum, allir dagar heita sama nafni í augum sjúkdómanna. Guð gaf þeim þó ekki frí á sunnudögum, hvíldardaginn mikla, eða laugardögum einsog sumir taka, og oftar en ekki er mikið að gera þá, hjá okkur. Það er nefnilega oft þegar fólk fer að slappa af að þá gerist hvellurinn. Að maður tali nú ekki um örtröðina sem oft myndast á Slysó á sunnudagsmorgnum, biðjiði fyrir ykkur. Systir mín er með bilaða þvottavél eða bilað vatnsrennsli og henti þvottinum í okkur í fyrradag. Ég hengdi uppúr vélinni í morgun áður en ég fór á vakt m.a. föt úr húsinu hennar. Hún á nú sæmilegustu föt greyið þó ég mundi aldrei klæða mig svona einsog hún gerir. Eldri dóttir mín er nýbúin að láta plokka á sér augun og fara í augnlitun, það er mjög flott, og yngri dóttir mín var fögur einsog prinsessa í Þúsund og ein nótt þegar ég horfði á hana í gær. Systir mín sagði að ég væri svo sæt í gær að það munaði mjóu hún reyndi við mig. Hún var þá líka ekki alveg með raunveruleikatengsl, búin að sjá 13 þætti af einhverji lesbíuframhaldsseríu frá Bandaríkjunum. Það eru nú allir meira og minna gay þar. En kannski ekki allir þó en það liggur við. Ég hef skemmt mér vel á síðustu vikum og ég hef náð góðu jafnvægi í öllu sem ég sinni, starfinu, heimilinu, stúlkunum, frítímanum, draumunum, en það tekur á hvað ég þarf að spara mikið en systir mín segir að hún þekki enga með jafnmikla og fína hæfileika í peningamálum og ég, hún segir að það fylgi nafninu, sem ég gef ekki upp, ef ég gef það upp og margir læsu síðuna, sem fáir gera, mundi fólk flýta sér að skíra dætur sínar þessu nafni, nema hvað, að er kannski mörgum alveg sama hvort dætrum þeirra farnist vel í fjármálunum sínum? Ég veit það ekki, en systir mín segir það, að fólki sé alveg sama, að fólk skíri t.d. dætur sínar nískulegum og væmnum nöfnum einsog Ósk, Ögn, Dögg, Von, Nögl, Hörn, Sína, Ína, Eir, Æsa, Sísí, Rán, Rún, Sóla, Bíbí, og spara prentsvertuna í símaskránum og blekið í pennunum þeirra, en ég held þó að mörg þessara nafna sem hún tönnlast á færi einmitt mikla og óþrjótandi gæfu. En þá segir systir mín: hvaða gæfu er verið að tala um? Hún sem er kristin trúa er eitthvað svartsýn þessa dagana einsog mamma okkar líka, allt í lagi þá, hún um það, þær um það. Systir, ef þú lest þennan pistil þá mundu eftir að ná í þvottinn heima hjá mér því þar hangir hann ekki til eilífðar -

p.s. rithöfundar sækja sér efnivið í svefnskógana en systir mín hefur sagt mér að best sé að vera glaðvakandi þegar starfað er að skáldskap - starfað að skáldskap, hvernig er hægt að starfa að skáldskap, skáldskapurinn er ekki vinna, finnst mér, og ég veit ekki hvort það sé alveg rétt hjá henni þetta með að geta heldur ekki verið syfjaður við skrifborð skáldsins, æj, ég nenni ekki að ræða þetta

fleiri meðlimir bætast við Riddaralegu drottningarnar

Mágkona mín og dætur hennar hafa í dag gengist til liðs vid taflfélagið
Riddaralegu drottningarnar
Er það mikill heiður ad fá þær til starfa.

Bravó!

leiðrétting

Systir mín er með sjúklegan ofmetnað í því er hún heldur að hún sé fyrsta bindindismanneskjan í fjölskyldunni í aldaraðir en nú hefur mamma leiðrétt þessa vitleysu, amma okkar og systur hennar voru bindindismanneskjur og mamma heldur að pabbi þeirra hafi ekki bragðað áfengi, svo systir mín er ekki frumkvöðull bindindis i fjölskyldunni okkar og langt því frá, hún heldur alltaf að hún sé einstök.

dásamlegur hvíldardagur, stofnfundur taflfélagsins Riddaralegu drottningarnar

Þær stöllurnar komu til okkar í gær, kærusturnar tvær, og buðu okkur með sér í strandbolta útí Nautholtsvík, vissu að við vorum nýkomnar frá Mallorca, vanastar orðnar strandlífinu, svo við rukum til, að fara í strandbolta, sem við elsta dóttir mín vissum ekki hvað var, en lærðum fljótt, og ég kom í fyrsta sinn á gullströndina í Nauthólsvík, í fljúgandi roki, og við enduðum á að spila þar fótbolta, ég, dóttir mín eldri og kærusturnar, þær spiluðu nú furðulegan bolta, og við allar, engar reglur, mér líkar það, afþví mér hefur aldrei líkað við reglur, þó auðvelt sé að prógramma mig, og mér þykir gott að hafa þær til hliðsjónar, pabbi sagði það alltaf þegar ég var lítil, hvað var auðvelt að prógrammera mig, t.d. tannburstaði ég mig á hverju kvöldi og borðaði aldrei aldrei eftir það sama hvað var í boði, enda hef ég bestu tennur í fjölskyldu minni, það er ekki hægt að ímynda sér að við hefðum lifað á sama kosti ég og systkini mín sem börn ef gáð er uppí munna okkar þriggja, aumingja systkini mín, en þetta hafa þau uppúr krafsinu, að hafa freistast tilað borða nammi eftir að þau voru búin að tannbursta sig á kvöldin, heima hjá okkur var mikið nammiát. En já, við spiluðum okkar tegund af fótbolta, sem var ágætis upphitun fyrir fótboltann sem við áttum eftir að horfa á kl 18 í Kaplakrikanum, þegar FH malaði krossfarana í Vali, og urðu með því Íslandsmeistarar, dóttir mín fór ekki með og systir mín skrapp af leiknum heim til mömmu litla mömmubarnið, á meðan við sæta mágkona mín sátum og fylgdumst grannt með hámarki sigurgöngu íþróttaliðsins úr Gaflarabæ, og svo beint heim, systir mín náði í okkur, í pizzur og skák, við tefldum nokkra leiki, tvær og tvær og stofnuðum skákfélagið: RIDDARALEGU DROTTNINGARNAR, meðlimir eru: ég, kærusturnar tvær, vinkona eldri dóttur minnar, og vinkona hennar, já og félagið æfir líka óreglulegan fótbolta, en sæta mágkona mín ætlar að hanna fótboltabúningana handa okkur, röndótta sokkar, nei við segjum ekki meir, og svo: næst á dagskrá, á þessum hvíldardegi sem var í gær: horfðum við á Rocky Horror Picture Show, tvær okkar dreyptum á púrtvíni með bíóinu en systir mín er bindindismanneskja, fyrsta bindindismanneskjan í fjölskyldu okkar í aldaraðir, ég tel það gott, en aumingja hún. Já, fyrr um daginn vorum við búnar að háma í okkur m&mi og tobleronei. Og gleymdi einu: við borðuðum súpur í Nautholtsvík og töluðum um þróun kvenlíkamans á meðan.

heima er líka best

Ég er komin heim í heiðadalinn. Hér er svalt og gott og rúmið mitt var orðið einmana. Kisan okkar hún Dimma beið okkar á kisuhótelinu, svo hún er líka búin að vera í fríi. Við komum öll um miðnætti fyrrakvölds og tengdaforeldrar bróður míns, pabbi minn, systir mín og kærasta, þær voru með ullarhúfur á hausnum, komu og sóttu okkur útá Leifstöð, því við þurftum þrjá bíla í bæinn. Sætu frænkurnar okkar eru brúnastar, þær synda líka í sjónum einsog álar. Önnur náði myndskoti af mér úti á valhoppinu án þess ég fattaði það, þær kitla hjartað mitt þessar stelpur. Bróðir minn er brúnn þrátt fyrir að hafa lítið sólað sig, mest var hann á labbi með syni sínum, að kanna kaffihúsin, ræða málin, milli þess sem þeir heilsuðu uppá okkur hinar á ströndinni - yngri dóttur mína sem sá sætan strák í hverjum strák, þó engan jafn sætan og pabba hennar, segir hún, eldri dóttur mína yfirvegaði og heimspekilegi ferðalangurinn minn, mágkonu mína yfirvegaða og íhugula með einbeitta athyglisgáfu og húmor, og mig, hvað á ég að segja um mig? Inní mér er svo miklu meira fjör en ég hafði áttað mig á, svo mikil orka sem er full af hugsjónum og mér ókunnugum afkimum og vösum. Svona vorum við nú í þessu skemmtilegasta ferðalagi sem ég hef farið í. Systir mín segir að ég sé ofsalega sæt, brún og falleg, hún hafi aldrei séð annað eins, og ég sé svoldið lík Agnetu í Abba, útaf hvíta hárinu og sólbrúnkunni. Systir mín miðar flest við gimsteina fortíðarinnar. Kannski vegna fortíðarhyggju og eftirsjár eftir horfnum tíma, hvað veit ég, nema að hún virðist vera að standa dálítið í stað, og fylgjast lítið með nútímanum. En það er hennar mál. Gott að koma heim, gott að fara í ferðalag, heima er líka best, og kannski ég skelli mér í sundlaugina, systir mín segist vera byrjuð, syndi annan hvern dag tilað byrja með. Já og meðan ég man, örvæntingarfullir atburðir hafa átt sér stað í stjórnmálum á meðan við vorum í burtu, R-listinn dauður, framdi sjálfsmorð, sem byrjaði á að minnsti flokkurinn í samsteypunni reif af listanum handlegginn, síðan kom næsti og reif af honum hausinn. Fyrir 12 árum sneru þessir sömu flokkar bökum saman tilað koma íhaldinu frá völdum, nú í ár og á því næsta hafa þeir ákveðið að færa íhaldinu aftur völdin sín, skila völdunum tilbaka, kannski komnir með samviskubit á yfirgangi og hroka, og valdsleiða og þreytu, líklega, þetta eru litlir flokkar sem funkera betur útí horni og sem einbeitt gagnrýnisrödd á valdshafa, og ég skil þá vel, það er erfitt að stjórna og einmanalegt. En er hægt að taka mark á þeim e 12 ár, árið 2017, þegar þeir leggja saman aftur í púkk, og vilja steypa íhaldinu af stólnum. Þessi gjörningur VG lýsir af ábyrgðarleysi. Þegar lítill hópur fólks eyðileggur fyrir þrjátíuþúsundum kjósendum R-listans, einsog einhver sagði í einhverju blaði fyrir nokkrum dögum. En svo má líka velta því fyrir sér hvort það sé nokkuð sniðugt að reka svona stóra flokka, hvort lýðveldið eigi ekki að samanstanda af mörgum öllum litlum flokkum. Svo kjósendur þyrftu virkilega að hafa fyrir því að þekkja muninn á þeim, stefnuskrár þeirra og hugsjónir. Nei, stórir flokkar og breiðfylkingar eru ekki til góðs, og hafa oft sannað einmitt það. Já, ég er bara fegin.

já já á leið í sturtu

við erum í góðu yfirlæti hér á puerto cristo, litlum bæ með 22 veitingahúsum, lítilli strönd, dularfullum hellum, lítilli bátahöfn, engin háhýsi eða stærri hótel, í gærkvöldi fórum við bróðir minn og mágkona útá bar og fyrstu sem við hittum þar voru dóttir mín og bróðursonur sem sátu þar í góðu yfirlæti á leið á diskó, í fyrsta sinn hitti ég eldri dóttur mína á fullorðinsslóðum, ógleymanleg stund, dálítið skerý líka, því ég er ekki alveg tilbúin kannski, jú jú, auðvitað er ég tilbúin, ég er hjúkka og þær eru ávalt meira tilbúnar en skátarnir, við bróðir minn hringjum við og við í stóru systur, hann vill hún kaupi miða fyrir okkur á patty smith tónleikana í reykjavík nasa um mánaðarmótin, patty smith fór framhjá mér þegar ég var unglingur, ekki einsog clash, því miður er einn þeirra góðu manna nú látinn, svo ekki fara þeir að spila á íslandi aftur, og á sínum tíma, þegar þeir spiluðu á íslandi í laugardagshöllinni, smyglaði ég mér á tónleikana með vinkonu minni, við vorum 15 ára, ég keypti plötuna þeirra london calling, systir mín segir að þegar hún sjái plötuna hvar sem er hugsi hún alltaf til mín, clash hafði djúp áhrif á mig og breska pönkbylgjan í heild sinni, systir mín var meira diskó þó hún hefði hlustað eitthvað smá á patty hjá frænku okkar sem keypti fleiri plötur en við, hún segir, systir mín, að ég hafi eitthvað í líkamanum sem var sameiginlegt með pönkinu breska, vaxtarlag pönkara, kannski, systir mín er meira einsog dolly pardon í líkamanum, það er heitt, og heitara með hverjum deginum, svo heitt að ég vissi ekki að í heiminum gæti orðið svo heitt, best að fara í sturtu, sú frækna frænka mín komst á netið í íbúðinni okkar hér, hún er tölvugúruinn minn, einsog dóttir mín yngri, sem kann allt sem ég kann ekki, nú fer ég í sturtu,

p.s.

ég tek eftir því að fólk er gott á þessum stað og margir tala ensku svo ég bjarga mér, sterk tengsl eru á milli mallorca og þýskalands, þjóðverjar eiga hér mikið af eignum, og ég minnist þá tengsla hitlers og francos einræðisherranna tveggja, þeir hafa sáð fræjum sem núna blómstra í túrismanum, en kannski eru tengslin miklu miklu eldri, þó fólk segi að spánverjar séu ekkert skipulagðir þá sýnist mér allt skipulag hér vera vel smurt og systir mín segir að þeir séu upp til hópa control freaks, já þetta er þýskaland suðursins

á nýrri eyju

ég fór frá einni eyju á aðra,
iceland - mallorca,
í dásamlega íbúð sem s og k
( lessurnar í ættinni en þær keyrðu okkur útá völl í gærmorgun á 2 bílum - n.b.: lessurnar eru alls staðar, mamma þín gæti verið það, læknirinn þinn, bréfberinn, konan í sjoppunni sem selur þér retturnar, já hvaða kona sem er þær leynast alls staðar)
fundu handa okkur fyrir framan fallega bátahöfn,
ég horfi á möstrin þegar ég stend útá svölum og þau stinga sér inní hugarfylgsni mín einsog tónar á meðan ég furða mig á hvað loftið getur raunverulega orðið heitt og þykkt
einsog flauel,
við erum átta saman í íbúðinni og hér er allt til alls
þó vantaði handklæði en það fékk ég að vita áður en við fórum að heiman,
tvo baðherbergi eru, svo tveir geta verið í sturtu í einu, sem er gott í miklum hita, veitingarstaður fyrir neðan okkur, lítil strönd í 2ja mínútu göngufæri,
best að ég biðji bróður minn besta sem er einn hinna átta, að kynna mér kaffimenninguna, ég hef heyrt að fólk á spáni drekki:
café con leche, cortado, café solo, café americano,
og gaman væri að þekkja muninn og finna út hvað af þessu mér finnist best,
bróðir minn er kaffimaður, sem drekkur aldrei annað en fínustu kaffi, sem fáanleg eru á heimaeyjunni okkar, og nú erum við komin til mekka evrópskrar kaffimenningar, best að skoða það, og tími fyrir sól
það er alltaf gott að fara á annan stað með vinum sínum og fjölskyldu og vera saman í allt öðru umhverfi,
dæturnar mínar hér á spáni fá nýjan svip, þær eru fallegar fyrir og sprengja nú fegurðarskalann og líka bestu frænkurnar mínar, bróðir minn og uppáhaldsfrændi minn og mín yndislegasta mágkona allt verður nýtt
jæja

sól sól skín á mig hanna valdís rekur við gott er fyrir sólina að viðra sig sól sól skín á mig

nú labba ég útá strönd

ég er dálítið lík systur minni í því að hlutirnir vefjast oft fyrir mér, þótt ég sé skipulagðari en hún og hafi meira verksvit, þá kannast ég alveg við þetta hjá sjálfri mér stundum, það sem ég sé svo vel í henni, hvað hún getur látið ómerkilega eða smávægilega hluti trufla sýn hennar á heildarmyndinni, hún lætur snúðugar hugsanir stöðva framganginn í lífinu hennar, sem hefur verið góður á síðustu árum, aumingja hún, en ég stundum læt svona líka, því miður, þetta hefur ekkert nema vont í för með sér, ég verð að aga mig til á morgun ef ég fæ svona vafningskast, sem ég veit að systir mín fær nokkrum sinnum á dag, svo ég get kallað mig heppna, gerist svona tvisvar þrisvar í viku hjá mér,
bestu sætustu frænkurnar okkar eru í heimsókn og í gær leigðum við spólu og sama gerðum við í dag, í kvöld horfum við á finding neverland, johnny depp er uppáhald okkar allra, svo skyldar erum við, hann er líka uppáhald hennar sem systir mín er kærasta og systur minnar, johnny depp er stundum eini ljósi punkturinn í tilverunni, því hann fer sínar eigin leiðir, sem er ekki algengt finnst mér - eða höfum við kannski fá tök á því ? góð spurning sem aldrei verður svarað, og leikur ótrúlega vel, hann er von okkar um betri tíma,
fór í smáralindina í dag að skila minniskubbnum í myndavélinni nýju, sá var bilaður, og ná í band tilað geta haft hana um hálsinn, við eldri dóttir mín fórum saman og hún keypti sér gallabuxur, nú ætla sú sem systir mín er kærasta að brenna noru jones fyrir eldri dóttur mína í kvöld,
ég man ekki hvað ég ætlaði að hafa í matinn í kvöld,
systir mín og kærasta og vinkona þeirra eru að horfa á lessuþætti í kvöld, skilst mér, og þær voru með afganga í matinn, búnar að laga dyrabjölluna, gangljósið og hurðina núna í eftirmiddag, nú eru þær víst að byrja að poppa, við ættum kannski að gera það líka, ég og stelpurnar mínar fjórar, dæturnar tvær og frænkurnar okkar,
ég hef ekkert lært í spænsku í dag,

um skák

á síðustu misserum hefur mikill áróður verið rekin fyrir skák, og börnin rekin í að tefla, svo þau sogist ekki inní tómleika, tölvuleiki, óreglu og eitthvað sem yfirhöfuð er óhollt, að sporna við því því skák er talin vera holl íþrótt, göfug íþrótt - er það ekki, ég er áhugamanneskja um skák, tefldi þegar ég var stelpa við vinkonu mína, en fékk aldrei sömu þjálfun og kennslu og bróðir minn og frændi, þeir lærðu leynitrikk sem gengu frá feðrum til sona, en við vinkonurnar lærðum aðeins mannganginn af pöbbunum, enginn trikk, svo ég fagna því að nú hefur verið stofnaður skákskóli barna að einu leyti afþví að áherlsa er lögð þar á stelpur, að stelpum sé kennt að tefla, hin dæmigerði skákari er karlkyns róyndisvera sem ekki er mikið útá götum í slagsmálum, heldur klæðist rúllukragapeysum, reykir pípu, er hugsandi á svipinn, en sér er nú hver klisjan, jú, hann er víst ekki skv tölfræði alþjóðlegra skáksambanda að slást útá götum því hann fær útrás fyrir bardagann á taflborðinnu, þar slæst hann með þögulum kjafti og ósýnilegum klóm, drepur, fórnar mönnum, myrðir og missir menn og það allt, skák er stríðsleikur, gleymum því ekki, og uppbygging hans mjög hefðbundin, afturhaldssöm, kóngur og drottning í ríki sínu, umkringd eru þau biskupum og riddurum og peðum, skákin viðheldur hugmyndum okkar um ójafnrétti, mismunun, vald, kúgun, og það, ég hef verið að velta þessu fyrir mér uppá síðkastið á sama tíma og ég stilli upp skákborðinu mínu og fer að tefla, og stundum einnig við óþekkt fólk hér og þar í heiminum í gegnum netið, skákin á að vera góð íþrótt fyrir hausinn, svo hausinn læri að beita klækjum, plotta og koma aftan að andstæðingnum, hrella hann, fella hann, er þetta alltaf sama drápseðlið í okkur? ég spyr, eða gömul tugga?

p.s. nú á að fara bjarga afríku og grænlandi með skák. venjulegar hugmyndir hvítra um að grasið sé ekki grænna hinu meginn heldur finnist þar aðeins sviðin jörð sem geymir eitrað vatn, hræðilega mikla eymd, volæði og ræfilsgang, veikindi og sjúkdóma, óreglu og sjálfsmorð. en nú mun skákkennsla sem beint er að börnunum á þessum vonarstöðum bjarga því hryllilega mikið. ættu kannski þessir aðilar sem eru að fara að bjarga grænlandi og afríku með skák að stilla upp í hvítahúsinu, kenna þeim þar að tefla á litlu skákborði, mini skákborði, því heimurinn er leiksvið.

á eftirmiddagssunnudegi

Það pirrar mig að ég geti ekki lært á nýju myndavélina án þess að þurfa að hafa fyrir því. Ég hélt að svona nútímamyndavélar væru hátindur einfaldleikans og fylgdu óskum mínum án fyrirhafnar en það er ekki svo. Hér er á ferðinni hugsanagangur, tæknilegur, sem er ekki minn, því miður. Svo þessi nýja myndavél hefur tafið mig frá spænskunáminu í allan dag. Á eftir koma uppáhaldsfrænkurnar okkar hingað og munu gista. Þær eru tvíburar og vel af guði gerðar. Systir mín er heima hjá sér, hún á eitthvað bágt með félagsleg samskipti, en hún hleypur mér ekki að sér svo ég geti talað um þetta vandamál við hana. Aumingja stelpan, eða konan réttara sagt. Enda mundi ég ekki fá að segja neitt eða ráðleggja henni, því hún veit alltaf allt best, ein af þeim, og er alltaf að benda á það sem ég mætti lagfæra í mínu fari, í hverri viku les hún mér pistilinn, ég hlusta yfirveguð á, einsog litlu systur verða að gera við stórusystur, láta þær halda að þær séu enn þá stórusystur og þroski þeirra og yfirburðir á heimsmælikvarða. En hvað þá með hana? Er systir mín fullkomin? Ef hún les þetta, sem ég býst ekki við hún geri, ráðlegg ég henni að drífa sig til sálfræðings útaf félagsfælni. Systir mín góð hvað ertu að gera í dag? Þarna í kílómetra fjarlægð frá mér? Verst hvað kíkirinn minn drífur lítið. Jæja, minna rok og meiri von um áframhald á sumri hér við heimskautsbaug, ég kveð að sinni, ætla að baka súkkulaðitertu handa sætu frænkunum okkar, love, attitude, amor, admiration, mætti fara útí búð og kaupa jarðarber - við erum sko jarðarberjafjölskyldan á Íslandi - kannski nánar um það síðar.



PS: Muna að ég þarf að skrifa pistil um skák á næstunni

sunnudagur rok og rigning dásamlegt

Í gærkvöldi langaði mig út á lífið en undir niðri ekki og án þess ég reyndi réðu undirniðri óskirnar, það kemur sér vel í dag, því ég er ekki þunn. Gott ástand fyrir spænskunámið mitt. Veðrið er heldur ekki þunnt, þó það eigi að vera sól samkvæmt nafninu sem dagurinn ber fýkur allt einsog oft gerist á haustin. Ég er því bara fegin ef haustið kemur fljótt. Ég vil ekki vera að halda í sumarið ef því er náttúrulega séð lokið. Streitast við að hafa sumar þegar vill ekkert vera sumar. En sumarið kemur og fer á Íslandi. Það er feimið, hleypur í burtu, kemur svo aftur úr felunum. Kannski hommi í skápnum er íslenska sumarið, án þess ég vilji vera að nöldra svona mikið um það. Ég er nú að fara til eins af heitustu löndum Evrópu, í sumarið þar, og hef ekki leyfi tilað kvarta.

Við dóttir mín keyptum okkur saman myndavél í gær og ég þarf að læra á hana í dag.

Nokkur orð um heimilislækna og vöntun á þeim á landinu:

Árlega eru læknar útskrifaðir og færri sem komast að uppí læknadeild en vilja, það finnst mér skrítið uppá þessa vöntun að gera, það á líka að vera hægt að ráða lækna frá útlöndum, en ég vildi mest af öllu segja þetta:

Ég vil að heimilislæknar komi inná heimilin þarsem þeir eru heimilislæknar, þeir eru læknar heimilisins, og oft á tíðum er ekki nóg að einn pési af einu 5, 6 manna heimili mæti á heilsugæslustöðina og hitti lækninn, kannski er öll fjölskyldan t.d. meira og minna sjúk, vegna einhvers sjúks samskiptamynsturs, osfrv. Ef til dæmis heimilislæknir hvers heimilis mætir þangað árlega, eða tvisvar á ári, að vori og hausti t.d., og gerir þá læknisskoðun á öllum á heimilinu. Setjist með fólkinu og spjalli við það yfir kaffibolla, punkti niður hvernig heilsan sé búin að vera, hvaða flensur hafi gengið og allir ræði saman um líkamlegu kvillana, kverkaskít, áhyggjur, þunglyndi, magapínur, bronkítis, ofnæmi, osfrv, og allir fái lágmarks og meiriháttar athygli. Eftir kaffið taki læknirinn hvern fyrir sig inní eitt herbergið og skoði viðkomandi, einsog er gert við skólakrakka. En nota bene: þetta sé ekki skylda, ef sum heimili vilji ekki fá þessar heimsóknir þá þurfi þau það ekki, og ef sumir inná heimilunum vilji ekki láta skoða sig þá eigi ekki að skikka þau til þess.


love, amor

gleðigjafi, frelsisdagurinn í dag

á næstu 4 dögum neyðist ég í að læra spænsku, því þá fer ég á spænskt málsvæði, hingað til hef ég haft samskipti á spænsku við þá sem þarna fyrir sunnan okkur bíða með lykla og íbúð með hjálp tungumálakunnáttu annarra, ég hef sent frá mér bréf á spænsku, það hefur verið talað fyrir mig á sama máli í síma, nú verð ég að standa undir nafni, þessu nafni sem undirritað hefur bréfin,
ég kann nú þegar:

sí og no
buenos días, amor, madre mía, qué bueno, magnifico, todos somos amigos, buenas noches, qué mal, díos mío, qué pasa, vaya, no entiendo, hablo islandés, la cuenta por favor, dónde vamos, vamos a la playa, quiero un coche, la luna está llena esta noche

ég ætla samt ekki að byrja námið í dag, en kannski á morgun, hver veit, í dag er gleðidagur kynvilltra og ég ætla fagna honum með sóma í rjómalogni,
ég þekki svo margt hýrt fólk, bæði í gegnum starfið og í einkalífinu og í fjölskyldunni, en fyrst í stað fannst mér þetta vera geðveiki en með tímanum hefur mér lærst að kynlíf gagnkynhneigðra er miklu heftara en samkynhneigðra,
að kynlíf g.k.h. er mikið til þess fallið að búa til börn því getnaður er alltaf mögulegur ef viðkomandi einstaklingar sem njóta saman ásta hafa ekki farið í ófrjósemisaðgerðir,
að samkynhneigðir njóta mesta frelsisins í kynlífinu hef ég fattað, þótt þeir hafi í aldaraðir verið sviptir þessu fresli á andlega planinu og öllum öðrum stigum samfélagsins, líklega bara vegna öfundssýkinnar, segi ég, öfundssýkinnar útí frelsið sem Guð gaf s.k.hneigðum tilað njóta hvers annars án þess að þurfa að eiga von á getnaði og ævilangri ábyrgð á fólkinu sem verður til með hjálp g.k.h. kynlífs,
einsog prestarnir í suðrænum löndum hvað þeir hata homma af tómri öfundssýki, hommana sem þurfa ekki að skrifa undir ævilangan samning við páfa tilað fara á hommadiskótek,
æj best að hætta núna, ég verð að fara að læra spænsku og koma mér í gleðigönguna,
buen día a todos,
njótum frelsisins sem við búum við og verum glöð þó margt megi betur fara: happy happy happy people today, oræt

já já, við erum komin með íbúð í næstu viku, á sumarleyfisstaðnum sem við völdum okkur, nú þarf ég að vita hvort þar séu handklæði og rúmföt, en sumir ætla að kanna það fyrir okkur, besta systir mín og kærasta sem talar mörg tungumál, munu ganga í málið, hvað ég geri í kvöld er á huldu enn, systir mín nennir ekki á bari, hún er ekki beint spennandi félagi, það er að segja, svoldið fúl

að venjast því að vera eigandi bloggsíðu

nú er ég hjá systur minni sem er dásamleg manneskja, frjáls og fáum óháð, við erum að leita að gistingu fyrir mig og 7 aðra á mallorcaeyjunni eftir eina viku c.a., og rétt í miðri leit, hleyp ég til og fæ lánaða varalitabílinn tilað keyra dóttur mína í listaþerapíu, rándýr er þessi meðferð, miðað við allt og allt, einsog systir mín segir, sem veit eiginlega allt: listin er dýr, og vill meina að þetta séu mestu monthanar en þó viðkvæmir m.h., listafólkið í heiminn, en heimurinn væri betri ef listafólkið væri í ríkisstjórnum segi ég, þó svo megi ekki gleyma því að einn sá mesti fjöldamorðingi sögunnar hafði verið listaskólastúdent á árum áður, heyrt líka um hryðjuverkafólk sem á yngri árum voru ljóðskáld, etc, etc, hvað á kona að halda. i love iceland og sérstaklega mikið einsog nú þegar rignir einsog úr fötu hellist bara yfir okkur, mmmm dásamleg rigning. oj barasta er það nú rigning, segir sú sem systir mín er kærasta, en hún er líka dásamleg engum óháð, magnifica, ein merkilegasta manneskja sem ég hef kynnst. við erum 3 hér undir þessu þaki sem funkerar sem regnhlíf líka í augnablikinu. ollræt. love hurts itself.