ó

ó, nú verð ég svo áhyggjufull yfir því að einhverjir kynnu að ráðast á manninn minn og berja hann fyrir hneigðir hans til karlmanna, ef það gerist, mun ég taka riffil föður míns tröllataki, út mun ég halda og nokkur höfuð - þeirra er börðu manninn minn - munu rakleiðis fjúka


ó hvað ég er hlaðin miklum þverstæðum

seð fram i timann

maðurinn minn - fyrrverandi - þó við séu ekki skilin, og heldur ekki að borði og sæng - sem ruglaðist alveg þarna í fyrra þegar hommarnir fengu byr undir báða vængi og ný lög og einhverjir hommar voru að koma til hans tilað fá að gifta sig hjá honum í kirkjunni - og sannnast að þetta er smitandi því hann hafði aldrei verið að pæla í svona hlutum áður, aldrei neitt hommalegt við hann áður en þetta allt reið á í samfélaginu og er núna fluttur úr landi tilað lifa við vellystingar holdsins í baðhúsu og svokölluðum myrkraherbergjum þarsem ljósmyndir eru ekki framkallaðar heldur brundur sem aldrei mun framkallast í nýjum kynslóðum af börnum, en það er ekki mitt mál - á eftir að koma til mín þegar hann verður gamall og ég veit að ég á eftir að þurfa að sinna honu síðasta spölin, skipta á honum, mata hann, á einhverju elliheimili, leiða hann niður í sal og upp aftur í litlu þjónustuíbúðina okkar, svo verður, og ég kvíði því hálfpartinn og hálfpartinn ekki


við tilheyrum hippakynslóðinni þótt við værum af íhaldsömu gerðinni þegar við vorum ung, en nú er unga fólkið að segja að hjón af hippakynslóðinni skilji svona sem vinir, skilji ekki, en skilji samt, og haldi í vináttuna, aldrei hefði ég átt von á að ég myndi mynda þverskurðinn af hippakynslóðinni, ég og minn eiginmaður, sem reyndum að feta í fótspor foreldra okkar og hafa í hávegum hefðbundin kristin gildi, ég er bæði uppmeð mér að tilheyra hippakynslóðinni og teikna mig inní hana og líka ekkert uppmeð mér með það

2 stuttar orðsendingar

MINN FYRRVERANDI SKRIFAÐI MÉR PÓSTKORT FRÁ EINHVERRI HOMMAPARADÍS:

elsku prinsessa
vertu ekki bitur elsku vinkona mín sem hefur reynst eiginmanni sínum einsog engill í 30 ár, ekki vera döpur, á eftir rigningu kemur sól, eftir vetur kemur vor, þinn elskandi herra


ÉG SVARAÐI HONUM MEÐ PÓSTKORTI, MYND AF HESTUM AÐ SÚPA VATN ÚR LÆK:


elsku prins
þú niðurlægir mig ekki mig huggunarorðum og við vitum að það er ekkert vor að koma hjá sextugu fólki ríkir eilíft haust þótt þú lendir á sjens með einum eða tveimur strákum, þá er ástin ekki hreyfiafl árstíðanna
ég hef aldrei elskað þig en ég er skyldurækin og samviskusöm og tók hlutverk mitt sem prestfrú og eiginkona alvarlega vegna meðfæddrar hlýðni og menningarlegrar undirgefni
culo!
venjuleg kelling sem var aldrei annað líka var ég það þegar við vorum ung



ÞVÍ MIÐUR ELSKA ÉG HANN ENN ÞVÍ ÉG VAR HEILAÞVEGIN SEM BARN, MANNLEGAR GEIMVERUR FORRITUÐU Í MIG ÁST

EN SVOLEIÐIS FORRITUÐ ÁST ER AUÐVITAÐ EKKI ÁÞENTIKAL ÁST, HÚN LÆKNAR T.D. EKKI SJÚKA, HÚN KEMUR MÉR EKKI Í GEGNUM VEGGI, HÚN ER BARA UPPSKRIFT AF ÁST

hugleiding de une femme desolee

ég er venjuleg kelling
fáir vilja vera það af skiljanlegum ástæðum
það sem gerir kalla óvenjulega er þetta typpi sem þykir vera prýði hvers heimilis
verkfæralaust er heimili mitt núorðið
ég bjó á fullkomnu heimili búnu öllum græjum í 27 ár og hvað get ég sagt
mér þykir lampinn minn sem stendur á litlu borði útí horni fegursti dýrgripur minn í kvöldhúminu


ég vorkenni fyrrverandi sem einnig er núverandi - við erum ekki skilinn og heldur ekki að borð og sæng - manninum mínum
hann er blindur
honum þykir hann sjálfur svo merkilegur
ég vorkenni honum fyrir hvað hann er ánægður með sig
og heldur að hann sé mikill prýðismaður
hvað hann er stoltur af manndómi sínum t.d.
ég sárvorkenni honum, loftkastalar hans eiga aldrei eftir að steypast yfir hann, hann mun að eilífu lifa í sinni blekkingu blindur


líka þegar hann verður gamall og manndómsprýði hans man sinn fífil fegurri
ég veit að hann mun aldrei afklæðast blekkingunni
einsog ég sem veit að ég er venjuleg kelling og ekkert merkilegt við mig, að ég er askan í öskubakkanum, laufin sem eru alveg við það að falla af trjánum, og ein af þeim sem öfunda engan, ekki þá ungu því þau eiga bara það erfiðasta eftir, ekki manninn minn afþví mér þykir hann hlægilegur

að sofa hja er samasemog að fara uti bakarii eftir sætabrauði

ég hef látið niðurlægja mig í hjónabandi í 27 ár en hver dagur var niðurlægingarinnar virði

svona kynlíf einsog fólk er að stunda og ógna hvort öðru með og metast um, þykir mér vera smámunir
það er skemmtilegra að fara í fótarbað en láta kall hendast ofan á sér eða undir sér og svo kemur o, o, og allt er búið
fólk hendist uppúr bælinu og í fötin þegar það er búið að segja eitthvað sætt hvort við annað

það er einsog að fara í bakarí þarsem kona sér gægjast í ástarlíf músa bakvið ofnanna
á gólfinu eru brauðskorpa, langt síðan skipt var um gólfdúk, en kanil ilmurinn í loftinu vefur sig utan um konu og gerir hana blíða og góða, kanil ilmurinn saittir konu vid ordin hlut

þetta er ljóð sem ég samdi um eiginmann minn sem er hommi:


ástin mín, ég sé fiskana synda í augunum þínum
og nóg er af vatni, þeir munu halda áfram að
synda þar, því augun þín eru svo blá en mín
eru dimmari en skógur og refirnir læðast um
árásargjarnari en hægt er að henda reiður á
ég elska þig ástin mín en mig langar ekki
lengur tilað glápa á þessa fiska sem svona
synda í augunum þínum einsog sannur brennuvargur
vil ég sjá eld



maðurinn minn sem er prestlærður hefur gagnast mér sæmilega, sinnti mér ágætlega í volgri hjónasænginni en nú gæti ég hugsað mér að flytja inní munkaklaustur og taka þátt í allsherjar orgíu með körlunum sem væri ég sjálf jóhanna af örk
skríða undir munkakuflana og þefa af þeim einsog hundur - ó nei takk - n´est pas - ég er hætt við þennan draum, ég á mér ekki draum því þeir sem eiga sér þá eru drepnir

manifest, fagnadarerindi midaldra kvensu

mon homme est trés homosexuelle et je suis une femme ultra sexuelle mais je ne veux pas faire l´amour, je crois que la vie sexuelle est trés banal

mais mon homme est trés naive, il crois que la vie sexuelle es trés super, mais il n´est pas un homme mûr aunque il ha 50
ans