- lykill -

ég var á morgunvakt í dag og hringdi í systur mína klukkan tíu í morgun, röddin hennar ansi syfjuleg, en hún vildi ekki meina að hún væri nývöknuð, erindi mitt var að spyrja hana útí tígul drottninguna í tarot spilum, en hún sagðist ekkert vita um tarot, hún lýgur því einsog hún er löng til, hún sagðist ekki eiga tarot, hafa átt tarot, hafa gefið þau, svo töluðum við eitthvað, ég reyndi aftur að fá hana tilað lýsa fyrir mér tíguldrottningunni í tarot, hún sagði hún væri bara góð, fín drottning, ekkert útá hana að setja, hún vissi ekkert um tarot, þá spurði ég hana hverjum hún hefði gefið spilin, hún sagði nafn vinkonu sinnar, ég sagði að ég vildi að hún hefði gefið mér þau, hún sagðist líka hafa viljað það, ég veit ekki hvort hún meinti neitt með því, svo spurði ég hana enn aftur um tíguldrottninguna, hún sagði hún væri góð, einsog allar drottningarnar, svo sagðist hún vera í miðjunni á einhverju sem hún væri að gera, og við kvöddumst, núna veit ég fyrir víst að hjá henni eru pípulagningamaður og lærlingur hans, sá er gamall bekkjabróðir hennar, þeir gera við vaskinn í eldhúsinu, vaskinn inná baði, og komið hefur í ljós að þvottavélin þeirra er mikið biluð, ég vildi að systir mín gæfi mér lykilinn að lífsráðgátunni, ég veit að hún á hann ekki, en ég veit að hún er manneskja tilað finna hann og rétta mér hann, einhvern morguninn

ég elska svona veður einsog er núna, hlýtt, rigningin búin, dálítil birta í skýjunum, stillt og bráðum kemur kvöld