heiðnin helgar deginum lystisemdum líkamans sem á íslandi enda oft skv nautnahyggjufólki sem ölmusa líkamans því ákv. hugarfar helsi eyjaskeggja

magna úr rockstar þykir bandarískar rútur flottari en íslenskar rútur og tónleikastaðir í vesturálfunni háþróaðri en hreðavatnsskáli. honum þykir örugglega ísland fremur púkalegt núna. kannski er það púkalegt. eins og minn fyrrverandi sem fór út til að lifa út fantasíur sínar í meira fjölmenni og frjálsræði [lýðræði], og þar sem hann á ekki tök á að hitta son sinn, dóttur, föður, móður eða gamla frænku á hommadiskóteki. en við hin almennur almenningur förum út til útlanda að kaupa okkur glingur og föt og komum heim til að setja það inní skápana okkar sem samt halda áfram að vera tómir. en listamaður einsog magni verður að breiða út vængi sína, hann er fugl sem þarf að verpa á mörgum stöðum og það er fínt, eins og maðurinn minn fyrrverandi sem þarf að upplifa fullnægingu á fleiri stöðum en í reykjavík - já ég er öfundssjúk! - aðeins meira um magna: sem mér þykir bara orðinn heldur væminn uppá síðkastið, útaf samanburði hans á rútum í u.s.a. og icel. og að hann skyldi skíta í hreðavatnsskálann, úff, ég er viðkvæm fyrir þessari tegund af skítkasti. mér finnst ólögulegt að skíta í svo góðan skála, á svona litlu landi er allt lítið í sniðum og þó erum við bráðum að fara að reisa tónlistarhöll sem jafnast á við óperuhúsið í sjálfri sidney. og hvað eru margar hljóðfæraverslanir í reykjavík? hann magni er orðinn væminn og snobbaður.

p.s. systir mín segir, útaf þessu með minn gamla, að staðir í heiminum skapi mismunandi fullnægingar, og ég verði að skilja sjónarhorn hans, það eru mismunandi orkusvið á stöðum sem framkalli mismunandi fullnægingar. t.d. segir hún að grænland sé einn besti staður í jarðríki fyrir fullnægingar (þó hún hafi aldrei komið þangað segist hún vita þetta af sögum og ævintýrum sem þaðan koma), hún telur ísland góðan stað en enn séu íbúarnir með kynferðislegt hugmyndaflug sitt í viðjum, sem sé dálítið annað en á sléttunum í ameríku. segir hún.